Elementem współpracy podczas tego projektu była wymiana wiedzy w zakresie druku 3D. Przemysław ze względu na swoje doświadczenia posiada rozległą wiedzę o druku 3D w zakresie prototypowania oraz możliwości łączenia materiałów. WOLF Group posiada szerokie kompetencje w zakresie druku wielkogabarytowego na skutek realizacji różnorodnych pionierskich projektów na skalę światową.

Osobą odpowiedzialną za rozwój technologii druku wielkogabarytowego z wykorzystaniem robotów przemysłowych w ramach Grupy WOLF od początku był Konrad Sobczak. Jego zawodowy kręgosłup stanowi specjalizacja z obszarów automatyzacji procesów produkcyjnych oraz robotyki, poparta wieloletnim doświadczeniem i współpracą z największymi globalnymi producentami takimi jak ABB, Siemens, Kuka czy Yaskawa.

Projekt miał charakter manifestu. Przemysław „Mac” Stopa od wielu lat współpracuje z magazynem Interni, który jest organizatorem targów w Mediolanie Salone del Mobile. Jednym z miejsc ekspozycji targów jest Uniwersytet Mediolański – gdzie co roku Przemek projektuje design saloniku prasowego.

Kluczowym elementem w projektowaniu Przemka jest funkcjonalność, która w połączeniu z wykorzystaniem wielu różnorodnych materiałów oraz wzorów geometrycznych finalnie przekłada się na projekty, które zyskują uznanie na całym świecie. Kolejną ważną ideą w projektowaniu realizowanym przez Przemka jest skala oraz powtarzalność. Celem jest zawsze opracowanie procesu i skalowalność projektu, a nie stworzenie jednej sztuki pokazowej.

Bazowe modele 3D zostały przygotowane przez Przemka „MAC” Stopę, a WOLF Group na bieżąco raportował Przemkowi jak wychodzą wydruki. Potrzeba raportowania wynikała z procesu R&D, druk w całości był wykonywany z wykorzystaniem robotów przemysłowych oraz prototypowej wytłaczarki. Ze względu na szybkie tempo procesu druku, parametry temperaturowe i powstawanie naprężeń wewnętrznych w trakcie procesu produkcyjnego pojawiały się zjawiska, które można było wyeliminować przez zmianę geometrii modelu 3D.

Ostatecznie po około 7 próbach udało się ustalić właściwą geometrię i kąty nachylenia poszczególnych płaszczyzn, które wyeliminowały efekt ,,skręcania się” fotela, przez co zmniejszyliśmy naprężenie wewnętrzne.

Design stołu miał reprezentować wygląd poszczególnych dzielnic Mediolanu, a zarazem być funkcjonalnym meblem.

Druk obejmował podstawę stołu, a także fotel w kształcie litery S. Meble zostały wydrukowane z tworzywa PET, granulat został uzyskany z przetworzonych plastikowych butelek i pojemników na żywność.

Pierwotny projekt zakładał pełne odwzorowanie obrysu mapy Mediolanu, która miała poszerzać się ku górze, a cały obrys miał się skręcać wokół osi Z Jednak podczas procesu produkcyjnego doszło do modyfikacji koncepcji, postanowiono wydrukować poszczególne dzielnice jako oddzielne kolumny, a następnie złożyć mapę w jedną całość.

Kolejnym z elementów, który stanowił wyzwanie to dobór granulatu, materiał ten musiał być czysty, wolny od wszelkich zabrudzeń jak np. piasek. Poza tym musiał spełniać parametry pod kątem sprężystości. Ostatnim aspektem były kwestie wizualne, przejrzystość materiału jak i zastosowanie odpowiednich domieszek tak aby uzyskać efekt refleksów jakie można zauważyć w grubym szkle.

Szerokość ścieżki wydruku jaką zastosowano w tym przypadku to 13,5 mm przy grubości warstwy 5,5 mm.

Proces druku realizowany był w tzw. trybie wazy – druk od boku po jednym ciągłym obrysie. Udało się w pełni odwzorować wszystkie krzywizny płaszczyzn zgodnie z założeniami ergonomii tego projektu.

Podczas realizacji tego projektu stworzyliśmy cały proces technologiczny obróbki pozwalający na skrawanie materiału z jednoczesnym utrzymaniem przezroczystości wydruku.

Finalnie fotele przeszły testy podczas samej wystawy. Setki gości wystawy na żywo mogło testować sprężystość i wytrzymałość fotela. Nasze wydruki w pełni spełniły oczekiwania.

Fotel – specyfikacja wydruku

Czas druku: 5 godzin

Waga: 45 kg

Proces obróbki ograniczał się tylko i wyłącznie do skrawania. Wykorzystaliśmy taki rodzaj granulatu oraz technologię wydruku, aby wydruk sam w sobie nie wymagał żadnego wykańczania i był powtarzalny jako proces.